چهرهای خشن و سنگی در سینمای ایران دارد. کسی که در بیش از ٧٠ اثر سینمایی تا جایی که توانست نقشهای جدی و منفی را از خود به یادگار گذاشت. او مثل تمام مردم در زندگیاش فراز و فرودهایی داشته است.
عنایتا... بخشی بازیگر سینما و تلویزیون ایران متولد فروردین ۱۳۲۴ در
شهرستان طالقان میباشد. همسرش سیمین بازرجانی (فیلمنامهنویس) است.
بخشی دارای دو فرزند پسر میباشد.
وی دارای گواهینامه درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و طی
پنج دهه کار هنری در بیش از ۱۵۰ اثر نمایشی ایفای نقش نموده و با
کارگردانان بسیاری چون ابراهیم گلستان، بهرام بیضایی، علی حاتمی، امیر
نادری، مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی و داود میرباقری همکاری داشته است.
او در سال ١٣٣٨ در کنار کارهای هنری به نیروی هوایی ملحق شد و با گذراندن
دورههای آموزشی به تدریس الکترونیک و زبان انگلیسی پرداخت. وی پس از ده
سال خدمت در نیروی هوایی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در «اداره
تئاتر» به کار نمایش ادامه داد.
بخشی، فعالیت در سینما را با بازی در فیلم آقای هالو (۱۳۴۹) آغاز کرد و پس
از آن در فیلمهای سینمایی چون تنگنا، ستارخان، گوزنها، سناتور، مسافران،
روز واقعه، سگکشی، و مجموعههای تلویزیونی چون مرد اول، سربداران، امام
علی، و پهلوانان نمیمیرند به ایفای نقش پرداخته است.
از دیگر کارگردانانی که وی سابقه همکاری با آنان را داشته میتوان به
ساموئل خاچیکیان، محمد متوسلانی، سیروس الوند، مهدی فخیمزاده، حسن فتحی،
رسول صدرعاملی، سیدضیاءالدین دری، و سیروس مقدم اشاره کرد.
وی همچنین داوری دومین و سومین دوره جشن بزرگ سینمای ایران (۱۳۷۸-۱۳۷۷) را عهدهدار بوده است.
عنایت بخشی علت کم کاریاش را به خاطر انحصاری شدن سینما در دست عدهای خاص
عنوان میکند و میگوید: سینمای ما دچار تغییرات خاصی شده است. فیلمهای ما
شده جولانگاه یک سری آدم خاص که همه شبیه هم هستند و بازیهای شبیه هم
دارند.
من برای بازی کردن نقش یک درویش ٦ ماه تمام در خانقاهها و قهوهخانههای
مختلف میرفتم و میآمدم. کدام بازیگر الان برای رسیدن به یک نقش چنین کاری
می کند؟
سیمین بازرجانی همسر بخشی که خود اهل قلم است و نگارش فیلمنامه «دخترم سحر»
را در کارنامه خود دارد درباره زندگی با بخشی میگوید: زندگی با یک بازیگر
سختیهای زیاد و خاص خودش را دارد. تنهایی و پیش بردن مشکلات زندگی در
نبود همسر کار آسانی نیست ولی من از این گله ندارم.
همسر عنایت بخشی همچنین اظهار میدارد: سالها پیش عنایت بخشی برای ایفای
نقشی که در فیلم «ستارخان» داشتند به تبریز رفته بودند و از آنجا که در
منزلمان تلفن نداشتیم ایشان برای ارتباط با ما مجبور بودند به خانه
همسایهامان که تلفن داشتند تماس بگیرند که این مسائل در شأن یک بازیگر و
هنرمند که در نزد مردم شناخته شده است، نمیباشد.
خانم بازرجانی در ادامه به تشریح مشکل بزرگی که سالها وی و همسرش را درگیر
کرده بود، اشاره میکند و میگوید: دختری داشتم به نام بنفشه که به بیماری «
آنسفالیت» یا التهاب مغز مبتلا بود و من به مدت ٢٥ سال در کنار وی به
تیمارداری پرداختم و هرگز آه و ناله نکشیدم اما در نهایت فرزندم برای همیشه
ما را تنها گذاشت و نزد خالق خویش بازگشت. (میزان)