/ دکتر مربی وعده داده کارگران تعدیل شده رینگ اسپرت تا یک سال آینده به سر کار بر می‌گردند
/ تولید کارخانه رینگ‌اسپرت نی‌ریز به دلیل عدم تأمین شمش آلومینیوم و کاهش تولیدات ایران‌خودرو، به کمتر از یک هشتم رسیده است
/ برای کنتور هوشمند هزینه‌ای حدود ۵ تا ۷ میلیون تومان گرفته می‌شود
/ در شورای عالی مناطق آزاد که معاونین وزرا هستند، نیاز به حضور نماینده داشت. در آنجا فقط و فقط من رفتم و کسی هم حامی من نبود. نماینده سابق نیز به آن جلسه نیامد
چندی پیش برای پیگیری مشکلات مردم شهرستان نی‌ریز، گفتگویی با فرماندار ترتیب دادیم و در حوزه‌های مختلف سؤالاتی با او مطرح کردیم. با این توضیح که در این مصاحبه قصد انعکاس بیلان کاری وجود نداشت. بیلان کاری و گزارش عملکرد در خبرهای مختلفی که چاپ می‌شود آمده است. این گفتگو در چند بخش از جمله: بهداشت و درمان، کشاورزی، صنعت، و حوزه اداری انجام شد که بخش دوم آن را در این شماره می‌خوانید.
/*****/
در حوزه کشاورزی، مهمترین مسئله شهرستان نی‌ریز و کشور بحث آب است که به مرحله بحران رسیده. در نی‌ریز اعلام شده که ۹۰ درصد مصرف آب در بخش کشاورزی است و از ۱۸۷۲ حلقه چاه شهرستان، بخش عمده‌ای از آن صرف کشاورزی می‌شود؛ در حالی که خیلی جاها مردم آب برای خوردن هم ندارند. یکی از راهکارها بحث بهینه‌سازی مصرف آب کشاورزی است تا روشهای نوین آبیاری جایگزین روشهای قدیمی شود. اما ۸۷ درصد آبیاری ما همچنان سنتی است. یعنی از ٤٠ هزار هکتار، تنها ٥ هزار هکتار آن نوین است. در میانگین کشوری، ۱۸ درصد آبیاری ایران نوین است که این نرخ در نی‌ریز ١٢,٥ درصد است. یعنی نی‌ریز از میانگین کشوری هم عقب‌تر است.
این آمار را چه کسی به شما داده؟
این آمارها همه در جلسات اداری در فرمانداری از جمله در شورای حفاظت آب مطرح شده. شما از اواخر سال ١٣٩٢ به نی‌ریز آمده‌اید و در همان جلسات اول مدام گوشزد می‌کردید که باید آبیاری ما به سمت آبیاری نوین برود و چاه‌های غیرمجاز پلمب شود. اما در این مدت چرا این درصد هیچ تغییری نکرده و بالاتر نرفته؟ اگر در این ٥ سال هر سال مقداری به آبیاری نوین ما اضافه شده بود، الان به میزان زیادی جلو رفته بودیم.
درباره آب که شما به درستی اشاره کردید، بحث ما هم هست و دیگر آن را تکرار نمی‌کنم. کاش گفته بودید تا آمار می‌گرفتم و به شما ارائه می‌دادم. همان طور که گفتید، در جلسات شورای حفاظت منابع آب و شورای کشاورزی، مباحث آن مطرح و راهکارهایی هم اتخاذ شد. این که چه کارهایی باید با توجه به وضعیت موجودمان انجام شود و چقدر آب قابل برنامه‌ریزی داریم. مثلاً یکی از برنامه‌های دولت در کلان کشور و همچنین شهرستان نی‌ریز، این است که هیچ محدودیتی برای اعطای تسهیلات اجرای سیستمهای آبیاری نوین وجود ندارد. هر میزان که متقاضی وجود داشته باشد، دولت اعطای تسهیلات خواهد داشت و بخشی از آن به شکل بلاعوض است. منتها دلیل این که نی‌ریز از میانگین کشوری کمتر است، عدم استقبال خود کشاورزان است. البته این که چرا استقبال نمی‌کنند، من در همه جلسات تأکید کرده‌ام که باید برای فرهنگ‌سازی و جلب مشارکت مردم تشکل‌ها را فعال کنیم و مردم و کشاورزان را در آن دخالت دهیم. آنها می‌توانند با شرکت در یک سری جلسات، راهکارهایشان را ارائه دهند و خودشان به فکر بیفتند که در چه شرایطی هستیم. البته همین کار را هم دارند انجام می‌دهند تا با راه‌اندازی تشکل‌ها، معتمدین و کشاورزان به این منظور در جلسات محلی حضور یابند و به دیگران اطلاع‌رسانی کنند.
در نی‌ریز چاه غیر مجاز در قیاس با سایر شهرستانها و مناطق کم داریم. حدود ۱۰۰ چاه غیرمجاز داریم که بیشتر آن قبل از سال ١٣٨٥ که قانون تعیین تکلیف چاه‌های فاقد پروانه تصویب شده بود، حفر شده است. بنابراین خیلی از آنها می‌توانند مجوز بگیرند و غیرمجاز تلقی نمی‌شوند. تعهدات شهرستان هم برای پر کردن چاه‌های غیرمجاز انجام شد. یکی دیگر از اقدامات، اعمال مدیریت خاموشی چاه‌های کشاورزی است که روزانه ۴ ساعت در اوج مصرف برقشان قطع می‌شود تا کشاورزان مصرف آبشان را در بقیه ساعات مدیریت کنند. در سیستم آبیاری نوین، تعهدات شهرستان هر چه بود دو برابر در سال ١٣٩٦ اجرا شد؛ هرچند ما انتظار داریم مردم بیشتر استقبال کنند تا به میانگین مورد نظر برسیم. البته این را هم مد نظر قرار دهید که عمده مصرف آب کشاورزی ما آبهایی است که کیفیت شرب ندارند که همان هم باعث از بین رفتن کیفیت زمین کشاورزی می‌شود.
آیا نمی‌شود با زور و فشار دولتی الگوی کشت و شیوه آبیاری تغییر کند؟
همین ۴ ساعت خاموشی چاه‌های کشاورزی زور است. یکی از برنامه‌های دولت همین تغییر الگوی کشت است که در جهاد کشاورزی استان بارها مطرح شده و دنبال می‌شود. جهاد کشاورزی به کشاورزان اعلام می‌کند که فلان کشت آب‌بر انجام نشود. خب ممنوعیت اعلام می‌کنند و نهاده‌ها را هم به او نمی‌دهند؛ اما اگر رفت و انجام داد و کشت سبز شد، چه کاری می‌توان انجام داد؟ این نیاز به یک فرهنگ‌سازی دارد. در حالی که کشاورز می‌بیند گوجه گران شده و هرچه به او می‌گویند نکار، می‌کارد.
اما ما فقط توانسته‌ایم ١٢,٥ درصد جلو برویم. به نظر می‌آید سیاستها باید خیلی سخت‌گیرانه‌تر باشد و طبق آمار ۵ سال پیش تا حالا، سیاستهای دولت در این زمینه موفقیت‌آمیز نبوده.
همچنین راجع به نصب کنتور هوشمند، به نظر می‌آید خیلی توفیق نداشته‌ایم و تنها توانسته‌ایم از بیش از ١٨٠٠ چاه، ١٥٠ کنتور نصب کنیم. در خانه‌ای اگر کنتور خراب شود، سریع می‌آیند و ضمن نظارت، آن را عوض می‌کنند؛ در حالی که مصرف خانگی خیلی مهم نیست. اما در کشاورزی که این قدر آب مصرف می‌شود، به نظر می‌رسد نصب کنتور خیلی جدی گرفته نمی‌شود.
بله، خیلی توفیق نداشته‌ایم. این یکی از برنامه‌های دولت است که خیلی از آن استقبال نمی‌شود. برای کنتور هوشمند هزینه‌ای حدود ۵ تا ۷ میلیون تومان گرفته می‌شود. خب فشار آوردن به کشاورز در این شرایط خشکسالی و وضعیت اقتصادی، برای این که حتماً کنتور نصب کند، وگرنه جریمه می‌شود، درست نیست. فردا هم این سؤال مطرح می‌شود که آقای فرماندار! چرا این قدر به کشاورزان فشار وارد می‌کنید. اینها را باید با هم ببینیم.
در سالهای ١٣٧٩ و ١٣٨٠ شهرک صنعتی شماره ۲ در غدیرگه با هدف توسعه شهرک سنگ راه‌اندازی و تمام زیرساخت‌های آن فراهم شد. در سال اول که شما تشریف آوردید، مدیرعامل شهرکهای صنعتی به نی‌ریز آمد و مصوب شد که منطقه‌ای با عنوان منطقه ویژه اقتصادی آنجا تأسیس شود. همزمان در شهرستانهای دیگر هم مصوب شد و برخی در آستانه افتتاح است. اما در نی‌ریز ظاهراً کاری انجام نشده.
این مصوبه را دولت در سال ١٣٨٦ پیشنهاد داد و در سال ١٣٨٩ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. اما صرف این مصوبه کفایت نمی‌کند و این تنها یک مصوبه روی زمین مانده بود؛ مثل منطقه ویژه گردشگری. وقتی من آمدم، فقط یک مصوبه داشتیم و اتفاق خاصی نیفتاده بود. در مصوبه منطقه ویژه نگفتند کدام مکان و همچنین متولی آن مشخص نشده است؛ این که متولی آن شهرک صنعتی، وزارت صنعت و معدن یا بخش خصوصی است، هیچ کدام از اینها نبود. وضعیت کازرون هم به همین شکل بود. سایر شهرها که شما می‌گویید مصوبه نداشت و الان دنبال این هستند که مصوبه بگیرند. مثل جهرم یا لار که الآن تازه دنبال گرفتن مصوبه هستند. اما ما مصوبه این را داشتیم که نی‌ریز دارای منطقه ویژه اقتصادی شود؛ که البته منطقه ویژه، هم لایحه دولت می‌خواهد و هم مصوبه مجلس. ما آن زمان یعنی سال ٩٣ و ٩٤ که شما هم از قول ما تیتر زدید منطقه ویژه اقتصادی نی‌ریز راه‌اندازی می‌شود، در استانداری و سازمان مدیریت وارد مذاکره شدیم که آن را به چه شکلی اجرا کنیم. گفتند مکان و سرمایه‌گذار می‌خواهد. مکانی که ما به نظرمان رسید، شهرک صنعتی غدیرگه بود که زیرساخت‌های آن انجام شده و دولت هم اعتبار داده بود. ولی با آن هدفی که شما گفتید صنعتگر به آنجا برود، تاکنون استقبال نشده است. شهرک صنعتی ده‌فاضل هنوز ظرفیت دارد و برای آن هنوز هیچ متقاضی وجود نداشته است. فقط یکی دو واحد زمین در آن خریدند و مستقر نشدند. خیلی هم پیگیری کردیم و با بخش خصوصی رایزنی‌هایی انجام دادیم تا حضور پیدا کنند؛ اما حاضر به سرمایه‌گذاری نشدند.
سپس دست به دامن خود شرکت شهرکهای صنعتی شدیم. در استان قبول کردند و گفتند شرکت شهرکهای صنعتی خودش متولی سرمایه‌گذاری منطقه ویژه اقتصادی شود. اینها را به مرکز و شورای عالی مناطق آزاد منعکس کردیم. آنها یک سری چیزها مثل این که باید طرح توجیه اقتصادی داشته باشد مطرح کردند. طرح توجیهی تهیه شد و یک سالی هم طول کشید تا به شورای عالی مناطق آزاد رفتیم. آنجا جایی است که معاونین وزرا هستند و این نیاز به حضور نماینده داشت. در آنجا مدیران عالی استانی نبودند و فقط و فقط من رفتم و کسی هم حامی من نبود. نماینده سابق نیز به آن جلسه نیامد و آنها این را که شرکت شهرکها متولی کار شود، نپذیرفتند و گفتند این مکان سرمایه کافی ندارد.
اخیراً دوباره من این مطلب را با آقای استاندار مطرح کردم و ایشان هم قول دادند که آن را پیگیری کنند و با هم به شورای عالی مناطق آزاد برویم، سرمایه‌گذار خوبی پیدا کنیم و موضوع به نتیجه برسد.
البته این طور برداشت نشود که فرصتی ویژه از دست نی‌ریز رفته است. تنها ویژگی که منطقه ویژه اقتصادی دارد، معافیت از مالیات تعرفه‌های صادراتی است. یعنی اگر ما صنعتی داشته باشیم که محصول آن بخواهد صادر شود، این امتیاز را دارد که اگر در منطقه ویژه اقتصادی باشد، گمرک آنجا است که از مالیات تعرفه‌های اقتصادی معاف می‌شود. در این زمینه هم سرمایه‌گذار زیادی که در حوزه صادرات کار کند، به شکل تخصصی نداشته‌ایم. خلاصه مکان آماده است و اگر یک سرمایه‌گذار پیدا کنیم، منطقه راه‌اندازی می‌شود.
پس فعلاً دنبال یک متولی هستید؟
بله. البته در حال رایزنی هستیم که یک متولی بیاید و سرمایه‌گذاری بکند. مکان آماده است و یک متولی پیدا بشود، راه‌اندازی می‌شود.
اخیراً بیش از ٢٠٠ نفر از کارکنان کارخانه رینگ‌اسپرت بیکار شده‌اند. ظاهراً جلسه‌ای در استان داشته‌اید. نتیجه آن چه شد؟
در سال گذشته که دکتر مربی رئیس کارخانه بخش جدیدی را راه‌اندازی کرد، ۲۸۰ کارگر داشت و قرار بود با واحد جدید به ۴۸۰ کارگر برسد که رسید. اخیراً به خاطر قضایایی که به وجود آمد، از جمله تحریمها و این که شمش آلومینیوم را نتوانستند تأمین کنند و دولت هم نتوانست سهمیه آنها را بدهد، و از طرفی به خاطر شرایط بازار، ایران‌خودرو که طرف قرارداد این کارخانه بود، تولیداتش کاهش پیدا کرد و خرید رینگ از این کارخانه نیز کاهش یافت. دکتر مربی مدعی است که تولیداتش به کمتر از یک هشتم قبل رسیده و نمی‌تواند کارگران را نگه دارد. او تقاضاهایی داشت و ما آن را به استاندار و معاون اقتصادی ایشان منعکس کردیم. قرار شد در مورد بخشهایی در سطح ملی مثل تأمین مواد اولیه و اختصاص ارز ویژه حمایت از تولید، استاندار به وزیر صنعت و معاون اول رئیس‌جمهور نامه بنویسد و از آن طریق دنبال شود. بخشهایی از آن هم از طریق استان دنبال شود.
در مورد کارگران هم جلسه‌ای اینجا برگزار شد و جای نگرانی برای آنها نیست. بخشی از کارگران تعدیل شده که بالای یک سال سابقه دارند، بیمه بیکاری شامل آنها می‌شود. بخشی از آنها ظرف ۴ تا ۵ ماه آینده برگردانده خواهند شد و بخش دیگری هم تا یک سال آینده بر می‌گردند. آنهایی که بیمه‌پردازی بیش از یک سال دارند، از همین حالا بیمه بیکاری‌شان برقرار می‌شود. بخشی هم بین ۹ ماه تا یک سال سابقه کار دارند که کارفرما متعهد شده بیمه این سه ماه را بپردازد تا سابقه کار آنها هم به یک سال برسد و مشمول بیمه بیکاری شوند. بخشی هم که جدیداً سر کار رفته‌اند، و سابقه بیمه‌پردازی آنها در حدی نیست که کارفرما بپردازد تا به یک سال برسد، ظرف ۴ تا ۵ ماه آینده به سرکار برخواهند گشت.
هم‌اکنون کارفرما دارد رایزنی می‌کند و با سایپا وارد مذاکره شده است تا محصولاتش را به سایپا و کرمان خودرو بفروشد و به دنبال بازارهای صادراتی هم هست. همه این کارگران طبق وعده دکتر مربی از چند ماه تا یک سال آینده به سرکار برخواهند گشت.
ادامه دارد
نظر شما
