اسدزاده به واسطه دو سریال «سمندون» ناصر هاشمی و «خانه سبز» بیژن بیرنگ و مسعود بیرنگ، در ذهن مخاطبان تلویزیون دهه ٧٠ به یادمانده است.
او بیش از ٥٠ فیلم سینمایی و ٦٠ سریال تلویزیونی در کارنامه خود دارد، اما در فیلم کوتاه «دایره» محمد شیروانی نقشی متفاوت و شیرین بازی کرد که در سال ١٣٧٧ در جشنواره کن به نمایش درآمد.
داریوش اسدزاده متولد ۱ آذر ۱۳۰۲ کرمانشاه است، پدرش ارتشی بود و زادهٔ تهران و ساکن و بزرگ شده خیابان ری. او تا پنج سالگی به همراه خانواده، در کرمانشاه زندگی کرد و در سال ۱۳۰۷ همراه با خانواده به تهران بازگشت. دوره ابتدایی را در «دبستان ترقی» و دبیرستان را در دارالفنون به پایان برد، سپس وارد دانشکده بازرگانی و دارایی شد.
به گفته خود وی در کودکی به همراه پدرش به دیدن تئاتر میرفت. هر هفته درسش را به خوبی میخواند تا پدرش برای تشویقش، او را به دیدن تئاتر ببرد. بعدها که بزرگتر شد عاشق هنر شد. پدرش که خود او را با هنر نمایش آشنا کرده بود به شدت با کار هنری مخالف بود و از او توقع داشت تا تعلیمات نظامی را پشت سر بگذارد و صاحب مقام و منصب شود.
اسدزاده در جوانی ویلون مینواخت و طبع شعر هم داشت، اما به دلیل مخالفت شدید پدر مجبور شد موسیقی را رها کند. او پس از پایان دوره دبیرستان، این بار به دور از چشم پدر وارد اولین دوره هنرستان هنرپیشگی شد و هم زمان برای خاطر جمعی پدرش به دانشگاه نیز رفت.
در سال ۱۳۲۳ خورشیدی در زمانی که قوامالسلطنه نخستوزیر بود، به استخدام وزارت دارایی درآمد.
پس از آن در سال ۱۳۲۸ کار در سینما را با فیلم همسر مزاحم شروع کرد. او همچنین در سال ۱۳۳۵ از طرف اداره کل هنرهای زیبای ایران برای بزرگترین فستیوال بینالمللی تئاتر عازم فرانسه شد و به مدت سه ماه به تحقیق و مطالعه پرداخت.
در سال ۱۳۵۵ جهت مطالعه و پژوهش در امور تئاتر به همراه خانوادهاش به آمریکا رهسپار شد. در زمانی که در لس آنجلس اقامت داشت در یک مینیمارکت (مغازه خواربار فروشی) و پمپ بنزین سرمایهگذاری کرد، اما ورشکست شد.
در سال ۱۳۶۵ به ایران بازگشت و در عرصهٔ بازیگری در تئاتر و سینما به ایفای نقش پرداخت. او در سال ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ به ریاست انجمن بازیگران ایران منصوب شد و همچنین به مدت پنج دوره عضویت داوران خانهٔ سینما را بر عهده داشت.
نگارش در زمینهٔ تاریخ تئاتر از جمله فعالیتهای مورد علاقهٔ او بوده که میتوان به کتابهای تماشاخانه تهران، سیری در تاریخ تئاتر ایران و برگهای خواندنی: گزینشی از رویدادهای تاریخی اشاره کرد. کتاب دیگری که به نگارش در آورد، خاطرات طهران، تهران و تاریخ تئاتر ایران از لاله زار تا شانزلیزه نام دارد. او همچنین جوایز و تقدیرنامههای فراوانی را از دولت مردان، استادان و صاحب نظران دریافت نموده است.
او در بیست و هفت سالگی با «هما شاهرخی» که از نوادگان قاجار بود، ازدواج کرد. ولی پس از هفده سال زندگی مشترک از او جدا شد. او از همسر دومش به نام «سهیلا غزلی» ٢ پسر دارد. پس از مهاجرت به آمریکا، به دلیل مسائل خانوادگی از همسر دومش نیز جدا شد.
اسدزاده در هفتاد و شش سالگی برای سومین بار ازدواج کرد. نام سومین همسر او «طاهره خاتون میرزایی» است.
وی در آبان ۱۳۹۷ بر اثر ابتلا به بیماری سرطان مثانه در بیمارستان بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت اما ساعاتی پس از ترخیص از بیمارستان، به علت تب، عفونت و درد شدید مجدداً از خانه راهی بیمارستان میشود، پس از معاینه و انجام آزمایشها مشخص میشود وی علاوه بر سرطان مثانه به بیماری ذات الریه نیز مبتلا شدهاست.
اسدزاده در روز یکشنبه، ۳ شهریور ۱۳۹۸ در منزل و در سن ٩٦ سالگی درگذشت.