حقیر در خبرها بخواندم که این هفته یک فقره مانور پدافند غیرعامل در شهر نی‌ریز مشکبیز از سوی مسئولان عظام این شهرستان شکرریز اجرا بگردیده و در آن یک حمله هوایی، شبیه‌سازی بشده تا در صورت حمله ناگهانی دشمن زبون، بتوانیم از خودمان دفاع همی کنیم و دشمن نگون‌بخت را سر جای خود همی بنشانیم انشاءالله تعالی.
برنامه این ببود که پس از وقوع حمله فرضی، اقداماتی انجام بگیرد تا تلفات و خسارات و مشکلات به حداقل همی‌برسد و هکذا.
در این باره پیشنهادی داشتم که به مقبولیت آن از سوی طبع مسئولان گرام امید وافر دارم.
این حقیر سراپا تقصیر البته در آن حد نیست که برای مسئولان نظام که از ما بهترند نظری و خدای ناکرده اشکالی ابراز بدارد و زبانم لال رنجشی بر خاطر نازنین آنان وارد سازد.
عرضم این بود که امروز با نظر به پیشرفتهای چشم‌کور کن در زمینه‌های موشکی و غیرموشکی و کذا و کذا، دشمنان خارجی دیگر جرئت ندارند به ما نظری کوچک حتی از گوشه چشم بیندازند تا چه برسد که خدای ناکرده زبانم لال حمله هوایی، زمینی، دریایی و غیره کنند. حداکثر تحریم اقتصادی است و لاغیر که آن هم چیزی نیست و چون پرواز مگسی حقیر و ناچیز می‌گذرد و می‌رود.
بهتر است مسئولان نازنین التفاتی بفرمایند و اگر می‌خواهند برای مقابله با حمله فرضی دشمن مانوری برگزار کنند، بهتر است برای مقابله با حمله واقعی دشمن مانور برگزار همی‌کنند که خیر دنیا و آخرت در آن است.
به همین منظور باید هرازگاهی مانور مقابله با فساد اقتصادی و ارتشاء و اختلاس و رانت را برگزار بفرمایند و آمادگی کسب کنند که اگر موجودیت کشور عزیزمان بخواهد تهدید شود، نه از جانب دشمن خارجی که از جانب دوستان داخلی مفسد و مرتشع و رانت‌خوار و مختلس است که اختلاس را با اخلاص انجام می‌فرمایند و ترسی بر دل مبارکشان وارد نمی‌گردد.
شاعر پارسی گوی (حافظ شیرازی) گوید:
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
و اما واژه‌گزینی این هفته:
زین پس به جای واژه «دشمن» بگویید: مفسد، مرتشع، مختلسِ مخلص، رانت‌خوار
*****
تا دُرودی دیگر بار ... بدرود
میرزای نی‌ریزی
