«صفر تا سکو» فیلمی در ژانر ورزشی می‌باشد که سحر مصیبی کارگردانی آن را بر عهده دارد و تهیه‌کنندگی آن بر عهده مهتاب کرامتی است.
صفر تا سکو مستندی بلند و روایتگر زندگی خواهران منصوریان، ووشوکاران اهل سمیرم است که قهرمان جهان و ایران شدند.
در این فیلم الهه، شهربانو و سهیلا منصوریان نقش آفرینی می‌کنند.
این فیلم ۸۵ دقیقه‌ای در نهایت به فروش نه چندان مطلوب ٣٨٣,٤٦٣.٠٠٠ تومان دست یافت که البته برای یک فیلم مستند مناسب است.
خلاصه داستان
سحر مصیبی در این فیلم به بخش‌های مهمی از زندگی ورزشی و شخصی این سه خواهر از تمرینات با امکانات کم و مشکلاتی که آنها در طی این مسیر داشتند پرداخته، به طوری که بیننده ناخودآگاه پس از دقایقی با هرسه همراه می‌شود و لحظه به لحظه با نگرانی‌ها، شادی‌ها و تمام مشکلاتی که آنها از سر گذراندند تا به مقام قهرمانی جهان برسند، پیش می‌رود. بخش قابل توجه این فیلم راحتی این سه خواهر مقابل دوربین در تمامی جریانات و اتفاقات تلخ و شیرین زندگی ورزشی‌شان است؛ خصوصاً در بخش‌هایی که به زندگی شخصی آنها پرداخته می‌شود. قابل ذکر است هیچ‌کدام از صحنه‌ها در این فیلم بازسازی نشده و تمام اتفاقات به صورت واقعی فیلمبرداری شده و دوربین سحر مصیبی تمام لحظات واقعی این سه خواهر را به تصویر کشیده‌است.
جوایز
این فیلم با نمایش در جشنواره فجر سی و پنجم در چهار رشته بهترین فیلم، کارگردانی، تدوین و صداگذاری نامزد کسب جایزه شد و در جشنواره حقیقت سال ۱۳۹۵ با شش عنوان کاندیدا، جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد.
اکران فیلم «صفر تا سکو» اتفاق مبارکی در سینمای ایران است؛ زیرا اکران فیلم‌های مستند آن هم در گروه‌های اصلی و در سطح وسیع رخداد نادری در ایران است و اکران این فیلم ارزنده به عنوان سرآغازی برای نمایش این دسته از فیلم‌ها را باید به فال نیک گرفت.
«صفر تا سکو» یک مستند داستانی از زندگی افرادیست که آنها را می‌شناسیم و در عین حال قرار نیست «نقش» بازی کنند بلکه فصل‌هایی از زندگی روزمره و حرفه‌ای خود را جلو دوربین یک مستندساز ثبت می‌کنند. این شاخه از فیلم‌های مستند عموماً طرفداران بیشتری در میان مخاطبان عام سینما دارند؛ فیلم‌هایی که به دلیل دارا بودن رگه‌هایی از جذابیت‌های نمایشی و روایی، مخاطبانِ عادت یافته به تماشای آثار «قصه گو» را نیز به سمت خود می‌کشانند.
از ویژگی‌های مثبتی که «صفر تا سکو» را به فیلمی جذاب بدل ساخته، چینش درست و تقسیم هوشمندانه رویدادها در طول مدت فیلم است. همچنین به رغم بسیاری از آثار مستند، مصیبی می‌کوشد که تا جای ممکن از قهرمان پروری در فیلم خود پرهیز کند.
