از شرط‌های اصلی کارآفرینی، داشتن خلاقیت و دید نو و همچنین پشتکار و تلاش است. زندگی کارآفرینان همه سرشار از این ویژگی‌ها است. ماجرا وقتی جذاب‌تر می‌شود که یک زن کارآفرینی می‌کند و جذاب‌تر این که آن زن سالمند باشد.
بانو مهمین محمدی بانوی سالمند اهل روستای حصاراندف خراسان شمالی توانسته با عزم خود چندین خانواده را به اشتغال برساند؛ بویژه این که در روستای آنها به دلیل خشکسالی، کشاورزی رونق سابق را ندارد.
برکت ناشی از حرکت او در گوشه‌گوشه خانه روستایی آنها قابل مشاهده است. هرچند هوا سرد است اما، گرمای تلاش خانواده بانو مهمین محمدی، با ایجاد فرصت‌های شغلی برای چند خانواده، سرما را بی‌اثر کرده است.
از در که وارد می‌شویم، حیاط جارو شده و همه چیز نظم خاصی دارد. مسیر ورودی حیاط تا محلی که در آن چرخ‌های اقتصاد چند خانواده می‌چرخد طولانی نیست؛ اتاقی با طاقچه‌های کوچک و بزرگ، اما در تناسب با بقیه فضای خانه منظم و بر اصولی خاص چیده شده، داروهای گیاهی در ظرف‌های دربسته، بطری‌های عرقیات، دبه‌های ترشی، شیشه‌های عسل،
تخم‌مرغ‌های خانگی و... همه و همه هنر دست بانو مهمین محمدی است که می‌گوید ٧٦ ساله است؛ اما قامت استوار و رد کم چین وچروک‌ها بر صورتش، سرعت حرکت وکارهایش، کمی پذیرش این موضوع را سخت می‌کند.
بسیاری از داشته‌های بانو محمدی در حوزه طب سنتی و داروهای گیاهی از آموخته‌های پدر است. او حالا خود صاحب ٣ فرزند دختر و یک فرزند پسر است و از جوانی دوشادوش همسر در امور مربوط به دامداری و کشاورزی فعالیت داشته و فعالیت مستمر و خستگی‌ناپذیر از خصایص بارز این زن روستایی است.
کهولت سن و بیماری همسر، خشکسالی‌ای پیاپی و مقرون به صرفه نبودن کشت و زرع این بانو را برآن داشت تا با همیاری خانواده به تولید و فرآوری محصولات جانبی روستایی رو آورد.
محصولاتی که تولید آنها از یک یا چند بانوی روستایی بر می‌آید و درعین حال از لحاظ اقتصادی نیز سود بهتری نسبت به تولیدات کشاورزی و زراعت دارند.
اقداماتی مانند جمع‌آوری و کشت گیاهان دارویی و معطر در مقیاس کم که به مراتب پرسودترند و همچنین عرق‌گیری از آنها، تولید نوشیدنی دارویی کامبوجا، تولید تخم‌مرغ محلی، عسل سیب که جدای از عسلهای مرسوم است، انواع ترشی و شوری‌جات، سرکه و آبغوره، شیره انگور، برگه زردآلو، رشته آش، نان، فطیر تنوری و ...
کامبوجا یکی از تولیدات این خانواده کارآفرین است. این نوشیدنی از یک نوع قارچ که داخل چای رشد می‌کند تهیه می‌شود و این چای به دارویی برای درمان بیماری‌هایی چون کبد چرب، دیابت، افسردگی، ضعف اعصاب و ام اس تبدیل می‌شود.
بانو محمدی در خصوص فعالیت‌هایش گفت: ما حرکت را آغاز کردیم و حالا چشم‌انتظار همت مسئولان هستیم تا برای ساماندهی تولیداتمان ما را یاری کنند و با بسته‌بندی شکیل بر ارزش این محصولات بیفزایم و حداقل ٤٠ زن روستایی را در چرخه اشتغال بیاوریم.
علی اله‌وردی یکی از نوه‌های بانو مهیمن محمدی در خصوص فعالیت‌های خودش گفت: ما کشاورززاده هستیم اما با گذشت زمان و بروز خشکسالی‌های متوالی و کاهش ارزش تولیدات کشاورزی و به صرفه نبودن کشت، به فکر راه‌اندازی یک کسب و کار جدید اما روستایی افتادیم.
وی افزود: کسب و کاری که در آن با ارزش‌آفرینی تولیدات ساده روستایی، زمینه اشتغال افراد دیگر را هم فراهم کنیم و از سویی تولید محصولاتی برپایه ارگانیک برای کمک به افزایش سلامتی افراد جامعه و کاهش استفاده از داروهای شیمیایی رویکردمان بود.
وی ثبت شرکت تعاونی خانوادگی کشاورزی و باغبانی خودشان را به عنوان گام نخست دانست و گفت: با گرفتن مجوز از اداره کار و تعاون ورفاه اجتماعی فعالیت ما شکل دیگری گرفت. ایده‌ای که ما در ذهن پرورانده بودیم این بود که با راه‌اندازی یک مجموعه تولیدی کوچک اما منظم، با بسته‌بندی و تجاری‌سازی محصولات روستایی موجب بالا رفتن ارزش این محصولات، ترغیب مشتریان به خرید محصول با کیفیت و مطمئن و البته سالم، افزایش فروش و در پی آن افزایش اشتغال، با اولویت زنان سرپرست خانوار شویم.
اله‌وردی با اشاره به این که امروزه اقبال عمومی به سمت مصرف مواد طبیعی و محلی به جای کارخانه‌ای است بیان داشت: اگر در بین مردم این اطمینان ایجاد شود که محصولی که خریداری کرده‌اند از مواد طبیعی و ارگانیک و بدون افزودنی‌های شیمیایی است اقبال عمومی برای خرید این محصولات افزایش می‌یابد.
وی افزود: امروز در حوزه فعالیت‌مان تولید انجام می‌شود اما مرحله بعد از تولید که بسته‌بندی مناسب و برند شدن محصولات است لنگ می‌زند که اگر این نقص رفع شود، قطعاً فروش رونق یافته و اشتغال بیشتری ایجاد می‌شود.
وی از ایجاد زمینه‌های کاری بیشتر در حوزه تولید خاک برگ، کمپوست و خاک مخصوص گلهای آپارتمانی خبر داد و گفت: با چند تن از بانوان عشایر نیز تعامل داشتیم که در صورت امکان، بسته‌بندی زعفران در قالب صنایع‌دستی کرمانجی (یکی از گویش‌های اصلی زبان‌های کردی) عرضه شود.
بسته‌بندی زعفران در قالب صنایع‌دستی کرمانجی شبیه کار هنرمندان هندی است که این کار را روی چوب برای بسته‌بندی زعفران به سفارش کشور اسپانیا انجام می‌دهند.
وی تأکید کرد: اگر این ایده پشتیبانی و عملی شود قطعاً نتایج باورنکردنی خواهد داشت و تحقق بوم‌گردی و گردشگری روستایی در آینده یکی از نتایج آن خواهد بود و ضمن این که ما در کنار صادرات زعفران می‌توانیم هنر نیز صادر کنیم.
وی مهمترین مشکل در حوزه فعالیتشان را در حال حاضر کمبود نقدینگی عنوان کرد وگفت: جا و مکان مناسبی را فراهم کردیم اما برای تجهیز و خرید لوازم و ابزارآلات و مواد اولیه و نیز دستمزد کارگران (تا زمان فروش) نیازمند سرمایه در گردش هستیم.
